Z perspektywy winnego symetrysty cieszę się, że z każdej strony winnego murku leję sobie do kieliszka. A im lat więcej na karku, tym bardziej doceniam klasyków – nie tylko zresztą w winie. I o klasyku dziś będzie – oto w gościnnych progach Roberta Mielżyńskiego Francesco Mazzei opowiadał o pradziejach Chianti i lał w kieliszki wina tłoczone w Toskanii przez jego rodzinę.
Rodzina Mazzei i jej styl Chianti
Praszczur rodu Mazzei, Ser Lapo, w grudniu 1398 roku uwiecznił na pergaminie nazwę „Chianti” i to pierwszy pisemny dowód na istnienie jednego z najsłynniejszych win świata. Co znaczy słowo “chianti”? Skąd się wzięło? Tego nie wie nawet potomek Ser Lapo – Francesco. Wiadomo jednak, że należąca do rodziny Mazzei posiadłość Fonterutoli stanowi od wielu lat czołówkę Chianti.
Styl Chianti Fonterutoli był dla mnie nieco zbyt międzynarodowy, zbyt dużo było w nim słodkiej czekolady i za mało wytrawnej wiśni. Degustacja kilku roczników Fonterutoli Chianti Classico (cena aktualnego rocznika u Roberta Mielżyńskiego to 107 zł) pokazało jednak ewolucję w kierunku czystszego owocu i mniejszej ilości nut dębowych. Wszystkie Chianti Classico poza najmłodszym próbowane były z butelek magnum. Skład jest podobny, czyli ok 95% Sangiovese i ok. 5% innych odmian, różni się natomiast ilość młodej beczki w leżakowaniu, im młodsze wino, tym jej było mniej.
Podane wina
Mazzei Fonterutoli Chianti Classico 2004 nuty espresso, suszonej żurawiny, śliwki w czekoladzie, podbite igliwiem i leśnym podłożem. W ustach owoc spod znaku jagodowej konfitury i skórki pomarańczy mieszał się z czekoladą, które połączone z wyraźnymi, pikantnymi taninami dawały lekko piernikowy efekt. Zaskakująco niezła forma. 90 punktów.
Mazzei Fonterutoli Chianti Classico 2008 jest mocno likierowe, z nutami kirszu, likieru czekoladowego, śliwek, czereśni, konfitur owocowych i czarnych jagód. Ma też nuty ziół i lekko ziemisty akcent. Smaki konfiturowych, leśnych owoców doskonale się zintegrowały, nadając mu lekko jesienny charakter, podbijany przez lekko suchą taninę. 91 punktów.
Mazzei Fonterutoli Chianti Classico 2012 prezentuje likierowe, lekko balsamiczne nuty, ze śliwkami, jeżynami, dużą ilością mlecznej czekolady, bekonem ze śliwką, z wyraźnym aportem dębiny. W ustach jest już w pełni zintegrowane i wydaje się w najlepszym momencie do picia. Kwas, tanina, dojrzały owoc są w szczytowej formie integracji – nie będą się rozwijać, ale będą trwać w tym stanie przez kilka lat. Pełne i najbardziej spójne z całej selekcji. 92 punkty.
Mazzei Fonterutoli Chianti Classico 2016 jest piękne, gęste i zespolone, a od 2012 ma więcej owocowej energii. Przynosi smaki czekolady, kakao, śliwek w czekoladzie, nutkę pieczonego bekonu, grafit, sok malinowy i czereśnie. W ustach jest pełne, z czereśniami, malinami, lekką nutką jagód, igliwia w lipcowe południe. Doskonały moment, by je pić a przyjemność to zdecydowanie hedonistyczna a nie intelektualna. 92 punkty.
Mazzei Fonterutoli Chianti Classico 2020 młodziutkie jeszcze, bardzo intensywne z nutami kwiatów, śliwek w czekoladzie, odrobiną igliwia, anyżu, lukrecji i subtelnych akcentów ziół. W ustach jest dosyć gęste, wypełniające usta, pełne energii podkręconej delikatną tylko nutką suszonego pomidora. Taniny zdrowe podobnie jak płynąca z Sangiovese kwasowość. Dobra energia – otwierać za 3 lata. 92 punkty.
Mazzei Fonterutoli Chianti Classico 2021 wino w momencie degustacji jeszcze niedostępne w sprzedaży, ale już już zalecające się atrakcyjnymi nutami wiśni, czereśni, śliwek suto podlanych gorzką kawą i palonym drewnem. W ustach jest pełne, bardzo soczyste, bardziej przypomina wiśnie niż czereśnie, z kawowymi, dość grubo ciosanymi garbnikami i długim finiszem zwiastującym solidnym potencjał. Będzie dobre za 5 lat. 92 punkty.
Po koniu pociągowym kolej na wina klasy Gran Selezione, która rodzina Mazzei traktuje niezwykle poważnie, gdyż każde z nich pochodzi z pojedynczych winnic.
Mazzei Chianti Classico Gran Selezione Castelnuovo Berardenga Vicoregio 36 2020 to blend aż 36 klonów Sangiovese. Wino jest intensywne, z nutami kawy, lukrecji, anyżu, śliwek, wiśni, mokrej kredy, ziół, alkoholową goryczki odrobiną szlachetnego drewna. W ustach jest niezwykle potężne, dominują smaki czekolady i wiśni, z mocnymi, ale wysokiej jakości taninami. Kwasowość uderza dopiero w bardzo długim finiszu. Krzepkie wino, które najwcześniej otwierajcie za 5 lat. 93 punkty.
Mazzei Castello Fonterutoli Gran Selezione Castellina 2020 ze wszystkich próbowany win było wydało się najbardziej surowe, kanciaste i niegotowe do picia. Dominuje beczka, goździk i dojrzała śliwka. W ustach jest niezwykle potężne i nieco przesuszone, dominujące nad owocem, dla którego nie ma tu jeszcze przestrzeni. Temu dałbym jakieś 5-7 lat przed otwarciem. 91 punktów, 282 zł.
Mazzei Badiola Chianti Classico Gran Selezione Radda 2020 było z całej trójki najbardziej stonowane i zniuansowane, a przy tym gotowe do picia. Stonowany ale bardzo atrakcyjny nos z nutami kwiatów, czereśni, subtelnymi akcentami kakao oraz wiśni w czekoladzie. W ustach jest bardzo gładkie już teraz, pełne, ale też energetyczne, doskonale wypełnione czystym owocem oraz wyraźnymi garbnikami o niezwykle gładkim szlifie. 93 punkty.
Na koniec flagowiec rodziny Mazzei, supertoskańczyk skomponowany w równej części z Sangiovese i Merlota, dojrzewający w nowych i używanych beczkach.
Mazzei Siepi IGT Toscana 2021 kurczę, no. Wino z sześciohektarowej działki otoczonej dębowym lasem zachwyciło mnie swoją lekkością i przestrzenią. Bardzo zgrabnie i elegancko łączy w sobie charakter obu odmian – chrupką wiśnię z dojrzałością śliwki, nerw Sangiovese i powolnym dostojeństwem Merlota. Nad wszystkim unosi się różano-czekoladowa chmurka. Wino gładkie, niespieszne, robi wrażenie swoją gracją i doskonale wyważonymi proporcjami. Piękna sprawa. Gotowe do picia już ale za 15 lat też da niemało przyjemności. 95 punktów.
Także o. Warto było przyjść do Roberta Mielżyńskiego, a ten, kto mógł, a tego nie zrobił, to trąba. Ale zawsze może nadrobić, bo większość win w bieżących rocznikach może znaleźć z sklepach w Warszawie, Poznaniu i Gdańsku.